Το συμπόσιο ορίζει την κλίμακα του έρωτα, με 1η βαθμίδα την κτήση του ωραίου, επιφυλάσσοντας το πλατύσκαλο στην πόλη των Αθηνών. Ο Ιησούς μετά από 4 αιώνες, με περίτεχνες χωματουργικές εργασίες, τοποθετεί εαυτόν στην κορυφή, αφαιρώντας ταυτόχρονα το λυτρωτικό πρώτο σκαλί· εκείνο της διαμεσολάβησης των αισθήσεων. Η εξαγγελία - προφητεία έπρεπε να περιμένει σχεδόν 17 αιώνες για να πληρωθεί. Χρειάστηκε πρώτα να καταδικαστεί ο Eckhart, παίρνοντας, κατά πολλούς, στο λαιμό του και τον Πλωτίνο. Ακολούθως, η ύλη να αυτονομηθεί έναντι της συνείδησης. Ο ήλιος να σταματήσει για λίγα χρόνια, με δική του ευθύνη. Να επιβληθούν οι αχρείαστες αντιθέσεις με το κιαροσκούρο και ο Άμλετ να διστάσει να αυτοκτονήσει. Τα μαθηματικά υποχρεώθηκαν να πλησιάσουν λίγο αργότερα τη μουσική (Rameau). Μα κυρίως ο ορθολογισμός την αγάπη. Μέσω του ορθού και χρήσιμου (η νέα αλήθεια) έπαψε να ´ναι απάνθρωπη η αγάπη. Έτσι μπαλώθηκε όπως όπως ο 1ος αναβαθμός εις το όνομα της ορθότητας. Μόλις ένα σκαλάκι πριν την αναγκαιότητα. Άραγε όμως να σώθηκε κανείς από την αγάπη;