Η πιο ακριβής από τις κατηγορίες που δέχονται οι σύγχρονοι συνθέτες είναι ότι έχουν πεθάνει. Επαρκείς και μη ακροατές, αναφέρουν συχνά στις αντενδείξεις έναν τρόμο καλοπροαίρετο και γι’ αυτό με μονιμότερες δυνατότητες. Κι όμως, πέρασαν εποχές που οι άνθρωποι πρόσεχαν πολύ τα λόγια τους (k. 87 Scarlatti). Υπήρξαν κι εκείνοι που παρέμειναν συνειδητά εντεύθεν της πόρτας των ζωντανών, σιωπώντας ακόμα και ρυθμικά (sonata 1, Cage). Γιατί να προσέχεις πώς χτυπάς στους ζωντανούς που μένουν από πάνω, όταν γνωρίζεις πως δεν πρόκειται να σ’ ανοίξουν (wrong place wrong time, Finnissy); Η περιοδικότητα του νέου χρόνου δε μπορεί να προέλθει από μια πίστη περίπλοκη (vidi aquam, gregorian chant - οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ψαλμός 18). Ίσως δε, να μην προέλθει καν απ’ αυτόν τον κόσμο (coptic light, Feldman).
Καμιά φορά συμβαίνει το εξής παράδοξο: Άνθρωποι που με θυσίες ολόκληρης ζωής κατάφεραν και έχτισαν κάποιο σπίτι πριν 100-150 χρόνια, όταν το επισκέπτονται τώρα, τους αρνείται η είσοδος. Για τα προσφυγικά σπίτια όμως των μετασυνθετών δεν νοιάζεται κανείς μιας και χωράνε όλο και λιγότερους. Κι ας μην τους βρίσκεις και ποτέ αφού είναι ήδη εκεί. Τα τοπία σουλουπώνουν τα καθ´ εαυτόν μόλις γκρεμιστεί και το τελευταίο σπίτι. Ίσως ο μέλλον αιώνας να κρατήσει μόνο κάτι παρατημένους τηλεφωνικούς θαλάμους, αν επαληθευτεί ότι είναι οι μόνοι που χτίστηκαν από τους χτύπους των αγνώστων (riss 3, Andre). Η εικόνα αυτή προβαλλόμενη στον άνθρωπο πάει να πει πως ο καθένας, από μόνος του ό,τι καταφέρει. Πώς να μη μείνουν λοιπόν αναπάντητες τόσα χρόνια οι ατμόσφαιρες (Ligeti);
Αν οι μετασυνθέτες όντως ξέρουν τι θα πρέπει να έχουμε μαζί μας κατά τη μετάβαση, τότε σίγουρα θα τους χρειαστούμε. Αποκλείεται να μην υπάρχει για όλους έστω κάποιο διάστημα ήδη εκεί, χωρίς το βραχνά των ζωτικών λειτουργιών. Λίγος χρόνος να σκεφτούμε γιατί, αν και γνωρίζαμε την ακτίνα του κύκλου μας, δεν καταφέραμε τελικά να τον σχεδιάσουμε.
Κάθομαι μπρος στο λευκό χαρτί, σημαίνει πως βρίσκομαι επιτέλους ενώπιον του μη περαιτέρω. Οι ηλικιωμένοι στα χωριά, ποτέ δε χάνουν την ευκαιρία να παρευρεθούν σε κάποιο μνημόσυνο έστω και αγνώστου. Αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν πως αυτές είναι πια οι προσκλήσεις τους.